ՈՒՐՖԱՅԻ ԱՍԵՂՆԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ
Ուրֆայի ասեղնագործությունը ձևավորվել է Եդեսիա քաղաքում, որը մ․թ․ա․ 2-րդ դարից եղել է Օսրոյենե թագավորության մայրաքաղաք, հետագայում՝ քրիստոնեության կարևոր կենտրոն։ Այստեղ է հիշատակվում Աբգար թագավորի նամակագրությունը Քրիստոսի հետ, և այստեղ է Մեսրոպ Մաշտոցը ստեղծել հայոց այբուբենը։ Այս մշակութային բարդ շերտերի միջավայրում ձևավորվել է Ուրֆայի ասեղնագործության նուրբ տեխնիկան։
Գործը կատարվում է մանիսա կտորի վրա՝ մետաքսե և ոսկեթելերով, նախապես նկարված ծաղկային և բուսական նախշերով։ Ասեղնագործությունը երկկողմանի է, և գծային շարքերով կառուցված նախշերը կտորի վրա կազմում են նուրբ ու ներդաշնակ պատկերներ։ Ծաղիկների կենտրոններում հաճախ կիրառվում են թելքաշ կամ «Վանի» կարի տարրեր։ Այս տեխնիկան դանդաղագործ է և պահանջում է մեծ ուշադրություն, ուստի Ուրֆայում 20-րդ դարասկզբին այն ուսուցանվում էր որպես օգտակար արհեստ միսիոներական որբանոցներում։
